چکیده
علی اکبر قلی زاده و مهدی امینی راد
اقتصاد و مدیریت شهری؛ سال 1397 دوره 6 شماره 3 و 23 پیاپی
سلامت مالی بودجه شهرداری ها از اهمیت بالایی برخوردار است که بازخورد آن, توانایی شهرداری در تامین خدمات بهینه و مداوم برای شهروندان است. در دهه های اخیر, همراه با عدم کفایت منابع مالی شهرداری ها, مشکل کلیدی در توسعه شهرهای کشور, عدم تطابق و متابعت هزینه ها و درآمدهای شهرداری از ساختار اقتصاد شهر بوده است. شهرداری کلان شهرها, منبع درآمدی جز اقتصاد شهری (فروش تراکم و عوارض و...) ندارد و بقای سازمان و خدمات آن, وابسته به پویایی و پایایی اقتصاد آن است. با توجه به اهمیت ساختار درآمد شهرداری ها, در این پژوهش ابتدا ساختار درآمدی و هزینه ای شهرداری تهران با چند شهرداری منتخب, مقایسه و سپس با استفاده از داده های بودجه ای شهرداری تهران طی دوره 1394-1380 و الگوی مارکویتز, اقدام به برآورد سهم هر یک از کدهای درآمدی بر اساس حداقل کردن ریسک, حداکثر سازی بازدهی انتظاری و معیار شارپ در پرتفوی درآمدی شهرداری تهران شده است. نتایج نشان دادند که ساختار درآمد شهرداری تهران, مناسب نمی باشد و با وزن های برآوردی بر اساس معیارهای حداکثرسازی بازده انتظاری, حداقل سازی ریسک و معیار شارپ, تفاوت اساسی دارد.
