- ۶۵ نمایش
چکیده
طی دو دهه گذشته، اقتصاد ایران شاهد پرنوسانترین تغییرات ادواری در بخش مسکن بوده است. با توجه به اهمیت روز افزون تجارت بینالملل و وابستگی کشورها به یکدیگر، این مطالعه در پی بررسی نقش اجزای تولید ناخالص ملی در سرمایهگذاری مسکونی و غیرمسکونی با وجود تجارت خارجی در مدل، میباشد. برای تحلیل نوسانات سرمایهگذاری مسکونی و غیرمسکونی در این تحقیق از مدل تصحیح خطای برداری و دادههای فصلی 1-1370 تا 4-1386 استفاده شده است. نتایج بدست آمده از توابع عکسالعمل تعمیم یافته (GIRFs) نشان میدهند که مخارج دولت تأثیر غالب را در اثرگذاری بر هر دو نوع سرمایهگذاری داشته است. اثر سرمایهگذاری مسکونی بر سرمایهگذاری غیرمسکونی نسبتاً شدید بوده در حالیکه سرمایهگذاری غیرمسکونی تأثیر کمی بر سرمایهگذاری مسکونی داشته است. حضور خالص صادرات در مدل باعث ایجاد تفاوتهای زیادی در نتایج شده است بطوریکه از میزان اثرگذاری مخارج دولت و مصرف کاسته اما تأثیر چندانی بر اثرگذاری سرمایهگذاریها بر یکدیگر نداشته است. یافتههای بدست آمده از تجزیه واریانس متعامد (VDCs)نیز نتایج توابع عکسالعمل تعمیم یافته را تأیید کرده است.
چکیده
این مطالعه اثر سرمایه گذاری مسکونی و سرمایه گذاری غیرمسکونی را بر تولید ناخالص داخلی ایران با استفاده از داده های فصلی 1-1370 تا 4-1386 مورد بررسی قرار می دهد. با توجه به اینکه ایران دارای اقتصاد باز است و خالص صادرات نقش مهمی در تغییرات تولید ناخالص داخلی ایفا می کند، تمرکز این تحقیق بر تفاوت اثر سرمایه گذاری مسکونی و غیرمسکونی در اقتصاد باز و اقتصاد بسته معطوف می باشد. برای تعیین درجۀ اهمیت اجزاء تولید ناخالص داخلی در این تحقیق نیز همانند مطالعۀBisping Patron (2008) از مدل VECM و تابع عکس العمل تعمیم یافته استفاده شده است. نتایج نشان داده است که در اقتصاد بسته، اثرِ سرمایه گذاری غیرمسکونی بر تولید ناخالص داخلی بیشتر از اثرِ سرمایه گذاری مسکونی است. اما در اقتصاد باز، اثر سرمایه گذاری مسکونی افزایش یافته بطوریکه اثرِ آن بر GDP بیشتر از اثرِ سرمایه گذاری غیرمسکونی شده است. در هر دو مدل، اقتصاد باز و اقتصاد بسته، مصرف و مخارج دولت بیشترین اثر را بر تولید ناخالص داخلی داشته اند.